همه ما از این موضوع آگاه هستیم که صنعت مد و فشن یکی از آلوده کنندهترین صنایع در سرتاسر جهان است به طوریکه آن را دومین صنعت آلوده کننده محیط زیست نامیدهاند. از طرفی در قرن گذشته استفاده از پوست حیوانات همچون پوست مار، کروکودیل و… برای استفاده در لباسها آسیب جبران ناپذیری را بر محیط زیست وارد آورد. به همین دلایل بسیاری از افراد ایده مد سبز را مطرح کردند که در ادامه به بررسی این موضوع می پردازیم.
دنیای مد و فشن
ماهیت دنیای مد بر تنوع شکل گرفت به صورتی که در بازههای زمانی بسیار کوتاه لباسهای گذشته فرد از مد افتاده و مد جدیدی جایگزین آن میشود. اما اساسا تاریخ لباس بر چنین ایدهای شکل نگرفت، در جوامع گذشته بشر تنها برای محافظت از خود در برابر طبیعت و برای حفظ شرم و حیای خود از لباسها استفاده میکردند، اما به مرور زمان جنبههای دیگری مانند زیبایی لباس و مسائل اقتصادی پای به عرضه گذاشت بنابراین برای رونق تولید، لازم بود که مردم به سرعت لباس خود را تغییر دهند و در طول سال، لباسهایی با طرحهای متنوع را به تن نمایند. بنابراین مفهوم فست فشن در دنیای مد شکل گرفت.
در ادامه به مفهوم فست فشن خواهیم پرداخت تا درک بهتری از مد سبز داشته باشیم.
توجه کنید که در مقابل مفهوم فست فشن مفهومی به اسم فشن آرام نیز وجود دارد که می توانید درباره آن نیز در لینک داده شده مطالعه کامل تری داشته باشید.
فست فشن چیست؟
فست فشن در دنیای مد به تغییرات بسیار سریع در این صنعت اطلاق میشود که بر اساس نیاز مشتری و توجه به تولید کنندگان در هر سال چندین ترند ارائه می شود که همین موضوع باعث دغدغه بسیاری از افراد طرفدار محیط زیست شده است. اما چرا؟
اگر فرض کنید که صنعت نفت آلوده کننده ترین صنعت جهان است، صنعت فشن با انتشار ده درصد از گاز کربن جهانی دومین رتبه را به خود اختصاص داده است.
یکی از پارچه های رایج مورد استفاده در این تولیدات، پلی استر است. از پلی استر به دلیل قیمت پایین و تنوع پذیری و خاصیت ضدچروک استفاده میشود.
پلی استر از فیبرهای مصنوعی پایه نفتی ساخته میشوند و سالانه بالای ۷۰ ملیون بشکهی نفت برای تولید این پارچه مورد نیاز هست.
پلی استرها در حقیقت نیاز به دویست سال زمان برای تجزیه شدن دارند ، از طرفی شستشوی لباس هایی با الیاف مصنوعی باعث آلودگی آبهای زیر زمینی نیز شده است.
همین موضوعات نشان دهنده آلایندگی بالای صنعت مد و فشن و تولید لباس است.
هدر رفت آب در صنعت مد:
پنبه به عنوان پرکاربردترین متریال برای تولید پارچه در جهان است.
برای تولید پنبه آب و سم شیمیایی خیلی زیادی استفاده میشود ، که میتوان گفت به هردو ایراداتی وارد است .
در بررسی فقط ۲/۵ درصد از زمین های کشاورزی تولید پنبه و ۱۶٪ از آفتکشهای جهان استفاده میشود و اگر بخواهیم عمیقتر به همین یک جمله فکر کنیم حتما کارگران و کشاورزانی که مستقیم در معرض این سموم هستند جلب توجه خواهند کرد.
برای تولید هر ۱ کیلو پنبه ۲۰،۰۰۰ لیتر آب مورد نیاز است.
این تنها بخشی از آلودگی این صنعت است اما راه حل در چیست؟
مد سبز راه حلی عالی است تا تاثیر خودمان را در آلوده نکردن محیطزیست، نشان بدهیم.
در حقیقت مد سبز و یا مد پایدار اصطلاحی است که به مدی گفته میشود که حامی محیطزیست باشد.
مد پایدار بر اساس قوانین و اصول خاصی که دارد، در حمایت از محیطزیست و آلوده نکردن زمین، گام برمیدارد.
قوانین کلی مد سبز در چیست؟
- قانون اول : تقاضا واقعی است ، یعنی تولید لباس بر اساس نیاز کاربران انجام شود
مزیت اینکار این است که اولا از تولید انبوه لباسهای سریدوزی شده جلوگیری میشود.
هر لباس منحصر بهفرد است و علاوهبر این، حقوق تولیدکنندگان لباس رعایت میشود.
کیفیت در مد پایدار حرف اول را میزند. در تولید لباسی که دوستدار محیطزیست باشد باید از مواد اولیه با کیفیت بالا استفاده کرد
تا بتوان از آن لباس حداکثر استفاده را برد.
- قانون دوم: تعمیر لباس ها
امروزه تعمیر لباس به وسیلهی خیاط یا خود افراد به یکی از اصول مد پایدار تبدیل شده است.
اینکار را میتوان به راحتی از روی ویدیوهای آموزشی انجام داد یا با استفاده از کمی خلاقیت طرح جدیدی به لباستان ببخشید.
تغییر کاربری لباسها هم روش دیگری برای استفاده دوباره از لباس و درست کردن یک لباس جدید است.
- قانون سوم : استفاده از لباس های دست دوم
در گذشته نگاه افراد به لباس های دسته دوم چندان مناسب نبود اما با گذر زمان استفاده به جا و مناسب آنها به خصوص در لباس های مجلسی و گران جا افتاد که همین امر تاثیر بسزایی در کاهش تولید لباس های اضافی گذاشته است.
جمع بندی:
همان طور که مشاهده کردید تاکید کد سبز بر توجه به شرایط محیط زیستی است تا بتوان با توجه به برخی اصول بیشتر از قبل مراقب محیط زیست باشیم
به قلم پوریا نجغی شیوا
